PN-EN 1149 Odzież ochronna - Właściwości elektrostatyczne.

Określa wymagania dotyczące właściwości użytych materiałów i zasad konstruowania dotyczące odzieży ochronnej i rękawic nie gromadzących ładuneku elektrostatycznego, stosowanej jako element jednolitego systemu uziemień w celu zapobiegania wyładowaniom elektrycznym powodującym zapłon. Wymagania dotyczą głównie stref zagrożonych wybuchem.
Wymagania te mogą być niewystarczające w odniesieniu do atmosfer palnych bogatych w tlen.
Postanowienia normy nie mają zastosowania do ochrony przed napięciem w sieciach zasilających.
Odzież rozpraszająca ladunek elektryczny powinna  okrywać całą powierzchnię pozostałej odzieży przez cały okres użytkowania. Elementy przewodzace np. zamki, guziki mogą byc stosowane, gdy są całkowicie zakryte.

Norma składa sie z następujacych częśći:
 PN-EN 1149-1. Metody badania rezystywności powierzchniowej
 PN-EN 1149-2. Metody badania rezystancji skrośnej.
 PN-EN 1149-3. Metody badań do pomiaru zaniku ładunku.
 PN-EN 1149-4. Badania Odzieży. (w trakcie opracowania)
 PN-EN 1149-5. Wymagania materiałowe i konstrukcyjne

Wymagania normy  PN-EN 1149-5 dotyczą sposobu oznakowania odzieży i treści instrukcji producenta.
Zgodnie z i zawartymi w niej wymaganiami materiał klasyfikowany jest jako rozpraszający ładunek elektryczny, gdy:

• czas połowicznego zaniku ładunku wytworzonego na materiale metodą indukcyjną t₅₀ < 4 s lub współczynnik ekranowania S > 0.2, 
• rezystancja powierzchniowa jest mniejsza lub równa 2.5 x 10⁹ Ω przynajmniej po jednej stronie materiału badanego.

W przypadku materiałów zawierających przędzę elektroprzewodzącą w postaci równoległych nitek lub siatki, odległości pomiędzy nitkami elektroprzewodzącymi w jednym kierunku nie powinna przekraczać 10 mm dla każdego elementu odzieży.

Norma  PN-EN 1149-5 określa również wymagania odnośnie konstrukcji odzieży.

• Odzież rozpraszająca ładunek elektryczny powinna pokrywać całe ciało w czasie jej użytkowania, w tym również podczas wykonywania standardowych czynności i pochylania się. Jednocześnie nie powinna ograniczać wykonywania ruchów, nawet gdy jest zapięta zgodnie z zaleceniami producenta.
• Jeżeli odzież wykonana jest z układu materiałów, materiał elektrostatyczny powinien stanowić jej zewnętrzną warstwę.
• Zapięcia z materiałów elektroprzewodzących, np. zamki błyskawiczne, guziki, zatrzaski mogą być stosowane pod warunkiem, że są przykryte materiałem antyelektrostatycznym.
• Odzież spełniająca wymagania normy powinna być oznaczona logo tej normy.

Producent odzieży antyelektrostatycznej ma zgodnie z normą  PN-EN 1149-5 obowiązek dołączenia do wyrobu instrukcji zawierającej także następujące informacje:

• przebywając w strefie zagrożenia wybuchem lub w pobliżu materiałów łatwo palnych, pracownik nie może zdejmować odzieży antyelektrostatycznej,
• jak prawidłowo zapinać i nosić odzież, 
• właściwości antyelektrostatyczne odzieży mogą ulec zmianie w czasie jej użytkowania (poprzez zabrudzenie, uszkodzenie, pranie),
• użytkownik odzieży antyelektrostatycznej powinien być odpowiednio uziemiony przez opór upływu mniejszy niż 10⁸ Ω, w atmosferze wzbogaconej w tlen odzież rozpraszająca ładunek elektryczny nie może być stosowana bez wcześniejszej konsultacji z pracownikiem służby bhp (specjalistą).
• W strefie zagrożenia wybuchem, wzbogaconej w tlen lub w pobliżu materiałów łatwo palnych, pracownik powinien być uziemiony bezpośrednio lub przez obuwie elektroprzewodzące (opór upływu powinien być mniejszy niż 10⁵ Ω) zgodnie z PN EN ISO 20345:2007.
• Zgodnie z wymaganiami normy elementy dielektryczne umieszczone na wyrobach odzieżowych w postaci logo firmy, etykiet, pasów z taśm odblaskowych mogą być stosowane pod warunkiem, że są przytwierdzone na stałe do zewnętrznej warstwy materiału antyelektrostatycznego.

Na podstawie: http://www.ciop.pl/26782

Produkty w naszej ofercie spełniające wymagania normy PN-EN 1149-5: